Pemergian Saufi Bin Haniff



" Selamat Berpuasa "
" Awak pun sama "
" Haruslah awak "
" Awak, saya nak minta maaf kat awak. Saya tahu saya banyak buat salah pada awak. Maafkan saya awak"
" Hehe. Saya pun. Saya minta maaf. Saya selalu buli awak masa awak sama sekolah dengan saya. Tahu je lah saya suka buli perli orang. Sorry tau awak. " 
" Okay. Saya maafkan awak. Sayang awak. "
" Hehe. Sayang awak jugak ! "
" Bila nak raya. Rindu awak lah "
" Amboi, lambat lagi lah awak. Alahai rindu awak ngeng. "
" Sahur nanti saya kejut, awak. Saya nak study. "


Awak terlalu muda. Awak terlalu awal tinggalkan kami semua.
Berita pemergian awak mengejutkan kami semua.
Saya tahu awak masuk ICU dekat twitter. Itu pun kak lyana beritahu.
Bila saya dapat tahu, saya terus menangis. Sebab saya tak percaya.

Beberapa minit, saya dapat berita. Awak telah pergi tinggalkan kami semua.
Lagi bertambah kuat saya menangis.
Saya bagitahu mak saya. Mak saya terkejut. Saya terus peluk mak saya.
Jujurnya, saya tak terima pemergiaan awak.
Sebab awak kata awak nak jumpa saya masa raya nanti.

Lepas sorang-sorang orang call saya. Saya tak dapat nak kata apa-apa.
Saya banyak diam. Banyak menangis. Mata sampai lebam-lebam.
Saya baru nak melawat awak dekat hospital masa tu.
Tapi... Hajat saya nak melawat awak di ICU tak kesampaian.

Esoknya, saya datang rumah awak. Rumah awak ramai orang.
Badan saya menggeletar. Sampai pintu depan, tiba-tiba saya menangis.
Saya dan kawan lain sedekat surah Yasin dekat awak.

Saya dan kawan lain duduk luar. Tunggu awak.
Bila awak sampai, kaki saya tiba tiba tak mampu nak berjalan.
Saya takut nak jumpa dengan awak. Saya tak nak jumpa awak dalam keadaan macam tu.
Awak dibawa masuk ke dalam rumah. Saya berjalan perlahan. Saya tahan menangis.
Bila saya tengok awak, air mata saya terus laju berlinang.
Saya peluk nurul. Awak nampak pucat. Awak nampak putih. Awak nampak bersih.
Saya tengok Harith, Affan, dan Hairul cium dahi awak.
Saya tak sanggup tengok awak terbaring kaku macam tu.
Saya jumpa mak awak. Mak awak peluk saya. Cium dua dua pipi saya. Tiba-tiba mak awak peluk saya lagi sekali.
Saya keluar, Dayana Nasuha peluk saya. Dia minta maaf dekat saya. Saya sedih sangat masa tu, saya main peluk je dengan mana mana orang yang peluk saya.

Yang penting, rumah awak ramai yang datang melihat awak. Sebab mereka sayang awak. Awak tahu, bangsa-bangsa lain pun sedih atas pemergian awak. Mereka tak percaya. Ganeson menangis bila dapat tahu awak pergi. Joo Yin pun sama, awak.
Mereka cakap, awak pergi dalam keadaan tersenyum. Apa yang saya nampak, muka awak bercahaya.

" Ustazah ada cakap , jika orang meninggal pada bulan dia tergolong dalam orang yg beriman . semoga rohnya dicucuri rahmat . mama saya cakap , bukan senang orang nak meninggal bulan ramadhan , lagi-2 malam nuzul quran . semua orang mintak . rezeki dia . " (copypaste twitter Nabil Afiq)

Tapi sekarang awak jangan risau. Saya dan yang lain dah boleh SENYUM. Kami rela atas pemergian awak. Kami sentiasa sedekahkan awak Al-Fatihah dan Surah Yasin walaupun jauh :)